फूल
काळोखाच्या घट्ट मिठीतच
उमलायाचे फूल कोवळे
शुभ्र,सुकोमल,निर्मळ आणि
हसायचे मग तृप्त मळे
दो दिवसांची जहागिरी अन
दो दिवसांचे सोहळे
पुन्हा भुईच्या आत शिरावे
विखरून सारे गंधकळे
उजेड,वारा,पाऊसधारा
दवबिंदूचे सूक्ष्म तळे..
जीवन माझे फूलच केवळ
बंधमुक्त ते मोकळे!
Waaaaah, mast kalpanaa
ReplyDelete